Kurka, inaczej: liszka, łasiczka, lepiecha, kurza nóżka, oficjalnie pieprznik jadalny (czyli: Cantharellus cibarius) jest bardzo charakterystycznym żółtawym grzybem, którego trzon i kapelusz stanowią jedną całość. Występuje gromadnie od czerwca do połowy listopada w różnych typach lasów, najczęściej w towarzystwie sosen, świerków, dębów i grabów. Potrafią sprytnie chować się w piasku.
Fanem kurek był Adam Mickiewicz. Francuscy kucharze z polskich grzybów najbardziej cenią kurki. Żydzi uważają ten gatunek za jedyny grzyb koszerny, bo są wolne od czerwi. Pachną jak morele, wzbogacają smak zup, sosów i jajecznicy.
Właściwości kurki są doprawdy imponujące. Zacznę od tego, że kurka to bomba minerałowa i trochę mniejsza witaminowa (zawiera: wapń, magnez, sód, potas, fosfor, chlor, siarka, żelazo, mangan, fluor, a szczególnie dużo żelaza, miedzi i cynku oraz witaminy: A, E, C, PP, D2, B1, B2). Duża zawartość metali czyni kurkę pożywieniem wręcz nootropowym. Grzyb ten w 90% składa się z wody, pozostałe 10% to białka, węglowodany i tłuszcze. Jest zatem wyjątkowo niskokaloryczne, różne źródła podają różne wartości ale można przyjąć, że 100 g świeżych kurek to raptem 38 kcal.
Unikatowe w kurce jest jej działanie przeciwpasożytnicze. Grzyb zawiera obfite ilość hitinmannozy i kwasu trametonolinowego. Hitinmannoza działa (uwaga!) na wszystkie ludzkie pasożyty. Rozpuszcza jajeczka pasożytów, których sok żołądkowy nie jest w stanie rozpuścić. Dalej przedostając się do ciała pasożytów substancja paraliżuje ich układ nerwowy, doprowadzając do śmierci. Hitinmannoza występująca w kurkach działa łagodniej niż ta syntetyczna zawarta w lekach i nie obciąża wątroby. Dodatkowymi prozdrowotnymi związkami zawartymi w pieprzniku jadalnym są związki fenolowe o silnym właściwościach przeciwutleniających, zdolnych do ochrony przed wolnymi rodnikami.
Tylko uwaga: i hitinmannoza i kwas trametonolinowy są wrażliwe na ciepło (powyżej 55 stopni) jak również na sól, dlatego kurki traktowane jako kuracja przeciwpasożytnicza należy spożywać na surowo. Np. przez tydzień garść po śniadaniu i powtórzyć po tygodniu przerwy.
Natomiast smakowo to już sprawa gustu: jajecznica z kurkami jest pyszna, sos kurkowy to petrada – poniżej mój ulubiony. Smacznego!
Wygląd kurki:
Jedynym grzybem z którym kurkę można pomylić jest Lisówka pomarańczowa. Lisówka trująca nie jest, ale można mieć po niej biegunkę. Różnią się kolorem/odcieniem; jak sam nazwa wskazuje Lisówka jest bardziej pomarańczowa niż żółta inaczej też układają się blaszki / żyłki w owocnikach. Wytłumaczyć to ciężko, ale jak porównacie sobie zdjęcia w internetach to różnicę złapiecie natychmiast. Tu dobry opis wyglądu i różnic
Przepis na pyszne kurki w sosie śmietanowym
Składniki:
– 200 g kurek
– 1 cebula
– 4 duże ząbki czosnku
– 3 łyżki masła
– 1/3 szklanki śmietany 30%
– 2 łyżki soku z cytryny
– przyprawy i zioła: po pół łyżeczki soli i pieprzu ziołowego, mała garść świeżego tymianku i oregano.
Sposób przygotowania
- Świeże kurki dokładnie umyj pod zimną wodą, oczyść je z ziemi i trawy. Następnie osusz ręcznikiem papierowym i pokrój na małe kawałki.
- Cebulę i czosnek obierz. Cebulę posiekaj a czosnek pokrój w plasterki.
- Nagrzej średniej wielkości patelnie i dodaj masło.
- Cebulę z czosnkiem podsmaż (około 5 minut) na średniej mocy.
- Dodaj kurki oraz świeży tymianek i smaż całość około 7 minut.
- Dodaj sól, pieprz oraz sok z cytryny, wymieszaj.
- Zmniejsz moc palnika do małej, dodaj śmietankę, wymieszaj i po minucie wyłącz.
Sos kurkowy gotowy! Dodać do niego możesz też oregano lub natkę pietruszki.
Smakuje wyśmienicie z dowolnym makaronem.
Smacznego!
Wykorzystane źródło: https://aniagotuje.pl/przepis/sos-kurkowy
